„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
KRUK
1a. ornit. KRUK ZWYCZAJNY <Corvus corax, ptak z rodziny krukowatych Corvidae, w Polsce
lęgowy, osiadły (in. kruk, k. czarny, k. pospolity, k. właściwy; daw./lud. gawron, krak, krek,
kryje, rabe, wron)>: Kruki szukają mięsa padłych zwierząt, których teraz na przedwiośniu nie
brakuje. KŁOS G.S.T. Biebrza 25. <prasłow.>
1b. ornit. daw. <nazwa innych ptaków>:
Δ KRUK, K. GAWRON, K. GLAPA p. gawron.
Δ KRUK CUDZOZIEMSKI, K. GWAREK daw. p. wieszczek.
Δ KRUK CZARNOWRON, K. WRONA CZARNA, K. WRONIEC p. czarnowron.
Δ KRUK KAWKA, K. K. POSPOLITA p. kawka.
Δ KRUK MORSKI, K. WODNY(indyw.) p. kormoran (czarny): Nazwa kormoran jest
zniekszatłceniem starej łacińskiej nazwy Corvus marinus, co dosłownie znaczy kruk morski.
Oczywiście kormorany nie mają nic wspólnego z krukami, a przypominają je jedynie barwą i
wymiarami ciała. SOKOŁ. Ptaki II, 491. • Wpatrzone w wodę, zamyślone jakieś, siedziały
szeregami kormorany, kruki morskie, jak ustawione w rzędy butelki. ZABOR. W sercu 185. •
Na wyspie każdy kamień miał swego stałego lokatora. Wysiadywały tam dzień cały „kruki
wodne” (tak bowiem przezwaliśmy kormorany) i stamtąd robiły pojedynczo lub gromadnie
wypady na ryby. PUCH. Wyspa 164.
Δ KRUK MORSKI p. nurogęś.
Δ KRUK NOCNY p. puszczyk (zwyczajny).
Δ KRUK ORZECHÓWKA, K. O. STRYSZEK p. orzechówka (zwyczajna).
Δ KRUK SOJKA, K. SÓJKA p. sójka (zwyczajna).
Δ KRUK SROKA p. sroka.
Δ KRUK WODNY p. kormoran (czubaty).
Δ KRUK(lud. lubel. włoc.), K. WRONA, K. W. POSPOLITA p. wrona (siwa).
KRUK daw. p. łosoś szlachetny.
Najnowsze komentarze