KRUK
1a. ornit. KRUK ZWYCZAJNY <Corvus corax, ptak z rodziny krukowatych Corvidae, w Polsce
lęgowy, osiadły (in. kruk, k. czarny, k. pospolity, k. właściwy; daw./lud. gawron, krak, krek,
kryje, rabe, wron)>: Kruki szukają mięsa padłych zwierząt, których teraz na przedwiośniu nie
brakuje. KŁOS G.S.T. Biebrza 25. <prasłow.>
1b. ornit. daw. <nazwa innych ptaków>:
Δ KRUK, K. GAWRON, K. GLAPA p. gawron.
Δ KRUK CUDZOZIEMSKI, K. GWAREK daw. p. wieszczek.
Δ KRUK CZARNOWRON, K. WRONA CZARNA, K. WRONIEC p. czarnowron.
Δ KRUK KAWKA, K. K. POSPOLITA p. kawka.
Δ KRUK MORSKI, K. WODNY(indyw.) p. kormoran (czarny): Nazwa kormoran jest
zniekszatłceniem starej łacińskiej nazwy Corvus marinus, co dosłownie znaczy kruk morski.
Oczywiście kormorany nie mają nic wspólnego z krukami, a przypominają je jedynie barwą i
wymiarami ciała. SOKOŁ. Ptaki II, 491. • Wpatrzone w wodę, zamyślone jakieś, siedziały
szeregami kormorany, kruki morskie, jak ustawione w rzędy butelki. ZABOR. W sercu 185. •
Na wyspie każdy kamień miał swego stałego lokatora. Wysiadywały tam dzień cały „kruki
wodne” (tak bowiem przezwaliśmy kormorany) i stamtąd robiły pojedynczo lub gromadnie
wypady na ryby. PUCH. Wyspa 164.
Δ KRUK MORSKI p. nurogęś.
Δ KRUK NOCNY p. puszczyk (zwyczajny).
Δ KRUK ORZECHÓWKA, K. O. STRYSZEK p. orzechówka (zwyczajna).
Δ KRUK SOJKA, K. SÓJKA p. sójka (zwyczajna).
Δ KRUK SROKA p. sroka.
Δ KRUK WODNY p. kormoran (czubaty).
Δ KRUK(lud. lubel. włoc.), K. WRONA, K. W. POSPOLITA p. wrona (siwa).