„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
CHRUŚCIEL KURKA ZIELONKA p. zielonka.
KURECZKA ZIELONKA p. zielonka: Kureczka zielonka odzywa się w sposób dość różnorodny. Samiec wykrzykuje na wiosnę opadające w tonie „hu hu hu hu”.[…] Kureczka zielonka żywi się głównie owadami, a poza tym najróżnorodniejszymi innymi zwierzętami, żyjącymi w wodzie i nad wodą. W celu złapania muchy lub pająka wchodzi niekiedy wysoko na badyle trzcin. SOKOŁ. Ptaki II, 257.
ZIELONKA
1a. ornit. <Porzana parva, ptak z rodziny chruścieli Rallidae, w Polsce lęgowy, przelotny (in.
kureczka zielonka; daw. chruściel kurka zielonka, kurka, kurka mała, k. najmniejsza, k.
wodna mała, k. zielona, k. zielonka)>: Głos godowy zielonki skłąda się z serii coraz szybciej
powtarzanego „kuek”, przypominającego nieco kwakanie kaczki. STAW. Ptaki 24. • Gniazdo
zielonki było głębokim koszykiem wplecionym w ścianę mojego ukrycia. WĄSIK Zwierz. 197.
1b. ornit. łow. <młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu – popielatym z zielonkawym
odcieniem>: Cziiiiraap, czirrrit – przekrzyjują się nawzajem pan i pani kuropatwa:
„niebezpieczeństwo minęło, możesz być spokojna”. Pod czułymi skrzydłami rodziców chroni
się stadko młodych zielonek. LEW.-TUK. Rok [maj].
2. entom. daw. p. miernik (kędziorek).
3. mikol. <nazwa grzybów>:
Δ ZIELONKA p. gąska (niekształtna).
Δ ZIELONKA p. gąska (zielonka): Jesienią też przez lasy przewijająsię największe ludzkie
tłumy, szukające prawdziwków, podgrzybków, koźlarzy, a z nadejściem przymrozków
wynajdujące zielonki na piaszczystych gruntach porosłych sosną i brzeziną. ULEW. Mazurskie
12.
Δ ZIELONKA p. gąsówka (fioletowawa).
Δ ZIELONKA p. gołąbek (zielonawy).
Δ ZIELONKA p. łysiczka (niebieskozielona).
Δ ZIELONKA CZARNA p. gąska (niekształtna).
Δ ZIELONKA DZIKA p. łysiczka (niebieskozielona).
Δ ZIELONKA SIWA p. gąska (niekształtna).
Δ ZIELONKA SZARA p. gąska (niekształtna).
Δ ZIELONKA ZIELONA p. gąska (zielonka).
4. bot. <nazwa różnych roślin>:
Δ ZIELONKA p. poziomka (twardawa).
Δ ZIELONKA p. widlicz (spłaszczony).
Najnowsze komentarze