„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
WILGA ornit. WILGA ZWYCZAJNA <Oriolus oriolus, ptak z rodziny wilg Oriolidae, w Polsce lęgowy, przelotny (in. wilga, w. carnożółta, w. pospolita, w. złota, w. żółta; daw./lud. bogumieł, bogumiła, boguwol, boguwola, boguwolo, bogwola, drozd zielonek, d. złotnik, filuga, fijołek, fijółka, fjifiółka, fiołga, gąska, gwizda, kretofija, młynarz, olijnyk, pierol, pirol, sożija, sucho wilijo, świstak, wewielga, wewiga, wielga, wiewielga, wiewilga, wiewiga, wiewiołda, wiewiołga, wilgła, wilgwa, wilgza, wilija, wilk, wiłga, wiłga czarnożółta, wiśniojadka, wiwielga, wiwilga, wiwiłga, wyliga, wywielga, w. wilga, wywielk, wywiełga, wywilga, wywiłga, wywiołda, wywiołga, złotnia, złotnik, złotokos, złotodrozd, zofija, zofijka, zofja, zohija, zosija, zowsija, żafija, żałofija, żofija, żołna, żołwia, żółtaczek, żółtek, żółtobrzuszek, żółty ptak, żywiołga)>: Dawniej sądzono, iż zachwycający głos wilgi jest wyłącznie śpiewem godowym samca. Dziś wiadomo, że podobne dźwięki mogą wydawać także samice. GRASZ. Ptaki 258.
WYWIELGA WILGA daw. p. wilga (zwyczajna).
Najnowsze komentarze