„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
TOPOLA
1a. bot. <nazwa rodzimych gatunków drzew z rodziny wierzbowatych Salicaceae (daw./lud.
jarzęb, niedopola, osa, osokor, papel, papla, paplina, pepla, sikora, sochor, sochoryna,
sokoły, sokor, sokora, sokorzyna, sokór, sykura, tapiel, tąpol, tąpola, tąpól, tempolina,
toból, tompola, tompolina, tompól, topla, topol, topolina, topoła, topöla, topól,
tumpola)>:
Δ TOPOLA BIAŁA Populus alba (in. białodrzew, t. białodrzew, t. holenderska, t. srebrna,
t. srebrzysta, t. szara; daw./lud. abrzędzie, białak, białe drzewo, białodrzewina,
białodrzewo, białoń, białoliść, biel, bielan, bielisz, bieliszek, brzost, jabrząb, jabrząć,
jabrząd, jabrządź, jabrzędzina, jarząb, jawrząd, jawrzecia, jawrzęć, kalina, popielica,
sokor, sokora, suchorzyna, topôl): Jednocześnie prawie z osiką ukazują się kotki na
bezlistnych gałęziach topoli srebrzystej. (…) posiada ona białą korę i duże pięciołatkowe liście,
z wierzchu ciemno-zielone, od spodu zaś gęsto okryte śnieżnobiałymi włoskami. Wsktek tego
całe drzewo na wygląd srebrzystobiały i stąd otrzymało nazwę. DYAK. Las 59.
Δ TOPOLA CZARNA P. nigra (in. sokora, topola, t. balsamiczna, t. nadwiślańska, t.
nasza, t. nekłajska, t. piramidalna, t. płacząca, t. płodna, t. porzeczna, t. rozłożysta, t.
rzeczna, t. sokora, t. srebrna, t. turecka, t. włoska, t. zwyczajna, t. zwykła; daw./lud.
czarna topol, cz. topola, drzewo topolowe, dziki topol, englicki topol, harde drzewo,
imiolza, imolza, jarząb, jarzęb, jasikor, jasiokor, jasiokór, jasior, jasiorek, jemiolza,
krzity topol, osokor, osokór, papla, piramida, skorzyna, sokor, sokorzyna, suchorzyna,
suchotrzyna, tąpol, tąpola, topol, t. duża, t. dziki, t. krajewyj, t. mała, t. rosochaty, t.
włoska, t. włoski, topolina, topolka, topól sokora, tômpol, trzepiecina, tutejszy topol,
wierzba podwiślańska, włoska jarzębina, wodoluba topol, zwyczajny topol),
Δ TOPOLA OSIKA P. tremula (in. osika, t. drżąca, t. osa, t. osina; daw./lud. diabełk,
łosicyna, łosika, osa, osica, osiczka, osiczyna, osikowe drzewo, osina, osiny, oska,
osowe drzewo, papla, sokora, trepeta, trepota, trzepiecina, trzęsąca, trzęsica,
trzęsidupa, trzęsk, wos, wosica, wosika, woska): Zakwita już osika, zwana także topolą
drżącą dlatego, że jej niewielkie, okrągławe listeczki, osadzone na długich, płaskich ogonkach,
poruszająsię za lada wietrzykiem, a uderzając się wzajemnie sprawiają lekki szelest. Liście osiki
drżą prawie bez ustanku, wtedy nawet, kiedy powietrze wydaje się zupełnie spokojnym. DYAK.
Las 59.
Δ TOPOLA SZARA P. x canescens (in. t. białodrzew, t. b. nadwiślański, t. nadwiślańska, t.
omszona; daw./lud. białodrzew nadwiślański, jawrzęcia, jawrzęć).
1b. bot. <nazwa zadomowionych u nas gatunków drzew z rodziny wierzbowatych>:
Δ TOPOLA BERLIŃSKA P. x berolinensis,
Δ TOPOLA KALIFORNIJSKA P. trichocarpa,
Δ TOPOLA KANADYJSKA P. x canadensis (daw./lud. sokora, topola),
Δ TOPOLA ‘NE 42” P. ‘NE 42”,
Δ TOPOLA WŁOCHATA P. x candicans (in. t. ontaryjska),
Δ TOPOLA WŁOSKA P. nigra ‘Italica’ (in. t. czarna odm. włoska; daw./lud. kanak, kawak).
TÖPOLA gw. mazow. p. topola.
Najnowsze komentarze