„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
ORZEŁ
1a. ornit. <nazwa krajowych gatunków ptaków z rodziny jastrzębiowatych Accipitridae (daw./lud.
or, oreł, orzoł, orzołek, uorzeł, uorzoł, wirły)>:
Δ ORZEŁ, O. BIAŁOGŁOW, O. BIAŁOGŁOWY, O. BIAŁOGŁÓW, O. BIAŁOGON, O.
BIAŁOOGONIASTY, O. BIAŁOOGONOWY, O. BIELEC, O. BIELIK, O. BOSY, O.
ŁAMIGNAT, O. ŁOMIGNAT, O. MORSKI, O.RYBITW p. bielik (zwyczajny): Nad
drzewem, na znacznej jeszcze wysokości krążył potężny orzeł białoogoniasty, coraz szybciej
zwężając spiralę swego lotu. OSSEN. W polskiej 16. • Nagle spoza wyspy ukazał się wspaniały
okaz orła bielika, który lekko poruszając lotkami, majestatycznym lotem żeglował pod wiatr.
PUCH. Wyspa 71. • Rozpoznałem pięknego, starego birkuta.(…) czy król przestworzy
odważy się zaatakować króla wód? Nagle łabędź samiec, zaniepokojony przybyciem wielkiego
ptaka, przekręcił głowę i szeroko rozłożył skrzydła. To jednak nie odstraszyło birkuta,
którego loty i dziób też odzanczają się niemałą siłą, co zyskało mu u ludu miano „orła”
łamignata. PUCH. Łabędź 98.
Δ ORZEŁ, O. KARLIK, O. MAŁY, O. PODŁY, O. WŁOCHACZ, O. WŁOCHATY daw. p.
orzełek włochaty.
Δ ORZEŁ CESARSKI Aquila heliaca, do Polski zalatujący (in. orzeł król, o.królewski, o.
mogilnik; daw./lud. mogilnik): Orzeł cesarski jest mniejszy od orła przedniego i stosunkowo
grubszy, a pazury ma słabsze.(…) Orzeł cesarski występuje liczniej na równinach niż w
górach i chętnie gnieździ się na drzewach. SOKOŁ. Ptaki II, 49.
Δ ORZEŁ CZARNY, O. KRZYKACZ, O. KRZYKLIWY, O. K. PLAMISTY, O.
MNIEJSZY, O. MOGILNIK, O. ORLIK, O. PLAMIEC, O. PLAMISTY, O. WRZESZCZ,
O. ZAJĘCZNIK p. orlik (krzykliwy): Na tle dużego, białego obłoku zataczała powolny krąg
sylwetka orła krzykliwego. Drapieżca nie drgnął nawet skrzydłami, niósł go niewidoczny nurt
wiatru. PUCH. Bezkrwawe 56.
Δ ORZEŁ DZWONNIK, O. GRUBODZIÓBY, O. PLAMIEC, O. PLAMISTY daw. p. orlik
(grubodzioby).
Δ ORZEŁ GADOŻER, O. GADZIARZ, O. KRÓTKOSZPON, O. PSTRY p. gadożer
zwyczajny.
Δ ORZEŁ ŁOMIGNAT daw. p. bielik (wschodni)
Δ ORZEŁ PRZEDNI A. chrysaetos, w Polsce lokalnie lęgowy, przelotny i zimujący (in. orzeł, o.
birkut, o. kasztanowaty, o. płowy, o. pospolity, o. skalny, o. sokół pospolity, o. sys, o.
wielki, o. złotogłów, o. zwyczajny, o. zys, o. żer; daw./lud. birkut, oreł, orzoł, sokół
orzeł, s. o. birkut, s. o. kasztanowaty, s. o. przedni, zez orzeł, zys): Orzeł przedni jest
ptakiem legend i pieśni, herbów i sztandarów, symbolem męstwa, siły i wzlotu ku wyżynom.
Żadnego ptaka nie odtwarzano tak często w dziełach sztuki i żaden nie odegrał tak dużej roli
w kulturze człowieka. SOKOŁ. Ptaki II, 44. • Orzeł przedni zakłada gniazdo na wierzchołku
starego drzewa lub w niedostępnym miejscu na skale. SOKOŁ. Ptaki II, 48. • I nagle
dojrzałem go, jak siedząc tyłem do nas, z szeroko rozpostartymi skrzydłami o kasztanowym
odcieniu, silnymi ciosami dzioba dobijał czaplę. Był to wspaniały okaz orła przedniego.
PUCH. Wyspa 87. • Do niedawna odróżniano dwa gatunki orłów: ciemniej ubarwionego orła
przedniego Aquila fulca Tacz. i bardziej złotordzawego orła zysa Aquila chrsaetos (L.). Obecnie
wiadomo, że są to tylko dwie formy geograficzne tego samego gatunku. SOKOŁ. Ptaki II, 44.
• Orzeł przedni, zwany też zwyczajnym, pospolitym, płowym, skalnym albo zysem (…)
jeszcze w połowiew XIX wieku gnieździł się w puszczańskich lasach całej Polski, od Karpat
po Bałtyk. MACIEJ. Saga 150. • A na niebie nad tymi połoninami?… Tak, poznaję: szeroko
rozpostarte skrzydła, omal bezruch szybującego w powietrzu orła. GOŹ. Trop 49.
Δ ORZEŁ STEPOWY A. nipalensis, do Polski zalatujący (daw./lud. orlik stepowy): Do Europy
środkowej zalatuje orzeł stepowy tylko wyjątkowo. SOKOŁ. Ptaki II, 52. • Gdy łaki
przeschną, zaczynają tu [na bagnach biebrzańskich] coraz częściej stacjonować dawniej
niewidziane, koczujące orły stepowe. KŁOS. G.T. Prawdziwa 118.
1b. ornit. daw. ORZEŁ MORSKI, O. RYBITW, O. RYBOŁÓW, O. RYBOŻER, O. RZECZNY
p. rybołów (zwyczajny).
Δ ORZEŁ BIAŁY p. ścierwnik (biały).
ŚLEPY ORZEŁ daw. p. bielik (zwyczajny).
Najnowsze komentarze