„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
BIELIK ornit. <nazwa 2 gatunków ptaków z rodziny jastrzębiowatych Accipitridae>:
Δ BIELIK ZWYCZAJNY Haliaeetus albicilla, w Polsce lęgowy, przelotny i zimujący (in. bielik,
orzeł, o. białogłow, o. białogłowy, o. białogłów, o. białogon, o. białoogoniasty, o.
białoogonowy, o. bielec, o. bielik, o. bosy, o. łamignat, o. łomignat, o. morski, o.
rybitw; daw./lud. białogłów, białogon, bielec, birkut, b. bielik, łamignat, łomignat,
orliczek, orlik, orłan, ostrzyż, o. łomignat, rybołów, sokół orzeł białogłowy, s. o. białoogonowy, s. o. bielik, ślepy orzeł): Bielik, podobnie jak orzeł przedni, może gnieździć się i osiedlić na stałe
dopiero w 5 lub 6 roku życia, a przez całą młodość tuła się po świecie. W ostrzejsze zimy
wędrują nawet ptaki stare.(…) Młode mają ogon biały tylko po brzegach i dopiero po kilku
latach przybiera on na całej powierzchni barwę białą. Od barwy ogona wywodzi się nazwa
gatunku „bielik”. SOKOŁ. Ptaki II, 55.
Δ BIELIK WSCHODNI Haliaeetus leucoryphus, dawniej wyjątkowo zalatujący do Polski (daw./lud. białogłów, łomignat, orzeł łomignat, ostrzyż łomignat).
Najnowsze komentarze