„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
WAWRZYNEK
1a. bot. <nazwa rodzimych gatunków roślin z rodziny wawrzynkowatych Thymelaeaceae>:
Δ WAWRZYNEK GŁÓWKOWY Daphne cneorum (in. w. główkowaty; daw./lud. dąbrówka,
górnik, ogórnik, prześlągwa, wilcze łyko główkowe, wilczołyko, wilczołyko prześlągwa,
wilczopieprz, wilczy pieprz),
Δ WAWRZYNEK WILCZEŁYKO D. mezereum (in. wawrzynek, w. pospolity, wilcze łyko,
w. ł. arabskie, w. ł. mniejsze, w. ł. pospolite, w. ł. większe, wilczełyko, w.
wawrzynkowate; daw./lud. barwinek, bez górski, dafna wilcze łyko, dziki bez, kameleon,
kocanki włoskie, kocenki włoskie, wawrzyniec, wilce łyko, wilcełyko, wilcza jagoda,
wilczołyko pospolite, wilczy pieprz wielki, wowcze łyko, zub derewo): Wprawdzie na
wierzbach srebrzą się bazie, a krzewy wawrzynka zakwitły różowymi gwiazdami, lecz śnieg
wciąż leży i w głębi puszczy zima rządzi niepodzielnie. KOSS. Opow 255. •: W wilgotnych
lasach rozkwita wawrzynek wilczełyko, jeden z najwcześniej rozkwitających krzewów. KŁOS
G.S.T. Biebrza 49.
1b. bot. <nazwa innej rośliny>:
Δ WAWRZYNEK KARŁOWATY p. chamedafne północna.
Najnowsze komentarze