„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
STRZYŻYK
1a. ornit. STRZYŻYK ZWYCZAJNY <Troglodytes troglodytes, ptak z rodziny strzyżyków
Trogodytidae, w Polsce lęgowy, przelotny i zimujący (in. s. mysikrólik, s. wole oczko, s.
woleoczko, s. wołooczek, s. wołowe oczko, s. wołoweoczko; daw./lud. durzyludek, krol
myszy, krolik, król myszy, królik, k. mysi, krzciuczek, k. mysikrólik, krzciuszek,
krzeciszek, krzeciuczek wołowe oczko, kusidło, mysi król, m. królik, mysikról,
mysikrólik, pieciszek, piecuszek, piegża krzeciuszek, pliszka krolik, p. królik pospolity,
p. wołowe oko, płotowy król, pokrzewka wołowe oczko, pokrzywka, pokrzywnik,
popłotek, ptasi król, szczyżyk, strasz, strzeż, strzeżyk, strziż, strzyż, strzyżek,
strzyżyczek, szmerka, szmyrga, wiłowe oczko, wole oczko, woleoczko, wołooczek,
wołowe oczko, w. oko, zwodzijaszek)>: Stojące
pionowo karpy wykrotów spełniać zaczęły funkcje przybrzeżnych urwisk wykorzystywanych
przez strzyżyki wole oczka do kopania w nich nor i urządzania sobie gniazd. TOPIŃ. Bobry 85.
1b. ornit. daw. p. mysikrólik (zwyczajny).
Najnowsze komentarze