„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
STOKŁOSA
1a. bot. <nazwa rodzimych gatunków roślin z rodziny traw Poaceae>:
Δ STOKŁOSA BENEKENA Bromus benekenii,
Δ STOKŁOSA GAŁĘZISTA B. ramosus,
Δ STOKŁOSA GRONIASTA B. racemosus,
Δ STOKŁOSA MIĘKKA B. hordeaceus,
Δ STOKŁOSA PROSTA B. erectus (in. s. wyprostowana),
Δ STOKŁOSA ZMIENIONA B. commutatus.
1b. bot. <nazwa zadomowionych u nas gatunków roślin z rodziny traw>:
Δ STOKŁOSA BEZOSTNA B. intermis (gatunek prawdopodobnie u nas zadomowiony),
Δ STOKŁOSA DACHOWA B. tectorum,
Δ STOKŁOSA JAPOŃSKA B. japonicus,
Δ STOKŁOSA ŁUSKOWATA B. squarrosus,
Δ STOKŁOSA MIESZAŃCOWA B. x pseudothominiii,
Δ STOKŁOSA PŁONNA B. sterilis (in. s. płona; daw./lud. głuchy owies, owsik, owsisko),
Δ STOKŁOSA POLNA B. arvensis,
Δ STOKŁOSA SPŁASZCZONA B. carinatus (in. s. łódkowata),
Δ STOKŁOSA ŻYTNIA B. secalinus(in. s. kostrzeba): Proces zanikania wyspecjalizowanych
chwastów jest obserwowany w wielu typach ekosystemów rolnych. Do grupy tych gatunków
należy stokłosa żytnia (…) W przeszłości była dość pospolita w uprawach zbóż, zwłaszcza
żyta, obecnie jest lokowana w grupie gatunków ginących. ANIOŁ-SZCZĘŚ. Archeofity 66.
Najnowsze komentarze