„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
KUROPATWA
1a. ornit. KUROPATWA ZWYCZAJNA <Perdix perdix, ptak z rodziny kurowatych Phasianidae, w
Polsce lęgowy, osiadły (in. kuropatwa, k. farbówka, k. kamionka, k. polna, k. pospolita. k.
szara, k. wielka, k. właściwa, k. zwyczajna; daw./lud. chropatwa, głuszec kuropatwa
pospolita, kamieniczka, kamienniczka, kamionka, kapral, kropadwa, kropatwa, kura, k.
polna, kurka, kuropat, kuropatecka, kuropatew, kuropatewka, kuropatka, kurzepatwa,
kurzopatwa, leropatwa, leśna kokosz, polna kura, polnik, ptak, starka; por. zielonka)>:
W zimie kuropatwy żyją przeważnie oziminą, którą wydrapują spod śniegu, toteż gdy pokrywa
śnieżna jest zbyt gruba lub na powierzchni zlodowaciała, giną z głodu. SOKOŁ. Ptaki II, 151. •
Kuropatwa jest typowym ptakiem naziemnym. (…) Dzięki przygarbionej i okrągławej postaci
może doskonale ukrywać się wśród niskiej roślinności, a ubarwienie jej jest tak podobne do
ziemi, że przyczajonego stada kuropatw, nawet z odległości kilku kroków, nie widać zupełnie.
SOKOŁ. Ptaki II, 152.
1b. ornit. <nazwa innych ptaków>:
Δ KUROPATWA PRZEPIÓRKA daw. p. przepiórka (polna).
Δ KUROPATWA ŚNIEŻNICZKA p. pardwa mszarna.
ŚNIEŻNA KUROPATWA daw. p. pardwa (mszarna).
Najnowsze komentarze