To Top

„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej

Zakres tematyczny Słownika:

  • nazwy gatunków roślin Polski – dzikich i zadomowionych, m.in. grzybów, porostów, mszaków, paprotników, roślin nasiennych;
  • nazwy gatunków zwierząt Polski – dzikich i zadomowionych, m.in. mięczaków, stawonogów, kręgowców;
  • nazwy części roślin i zwierząt;
  • głosy zwierząt;
  • nazwy środowisk przyrodniczych, zbiorowisk roślinnych;
  • nazwy rzeźby terenu, wód, gleb; określenia miejsc w terenie itp.;
  • nazwy używane w leśnictwie dotyczące lasów, ich części itp.;
  • nazwy łowieckie dotyczące zwierząt, sposobów ich wabienia i in.;
  • nazwy używane w wędkarstwie dotyczące wód, ich fragmentów i in.;
  • nazwy używane w rolnictwie dotyczące obszarów rolnych, ich fragmentów i in.;
  • nazwy meteorologiczne, m.in. stany pogody, zjawiska na niebie itp.;
  • nazwy pór roku, miesięcy, pór dnia.

Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.

Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł

Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej

KOMOSA
1a. bot. <nazwa rodzimych gatunków roślin z rodziny komosowatych Chenopodiaceae (daw./lud.
żminda)>:
Δ KOMOSA BIAŁA Chenopodium album (in. lebioda; daw./lud. komosa, kumosa, lebiodka
biała, lybioda, łaboda, łoboda leśna, matena, matyna, mączyniec biały),
Δ KOMOSA CZERWONAWA Ch. rubrum (daw./lud. gęsia noga, żminda czerwona),
Δ KOMOSA OSTROKLAPOWA Ch. acerifolium,
Δ KOMOSA SINA Ch. glaucum (in. k. seledynowa; daw./lud. mączyniec seledynowy),
Δ KOMOSA SOLNISKOWA Ch. botryodes,
Δ KOMOSA WIELONASIENNA Ch. polyspermum (in. k. wielonasieniowa, k. wieloziarna,
k. wieloziarnowa; daw./lud. mączyniec wielonasieniowy, żminda biała),
1b. bot. <nazwa zadomowionych u nas gatunków roślin z rodziny komosowatych>:
Δ KOMOSA DROBNOLISTNA Ch. striatiforme,
Δ KOMOSA JESIENNA Ch. ficifolium,
Δ KOMOSA KALINOLISTNA Ch. opulifolium,
Δ KOMOSA MIERZLIWA Ch. vulvaria (in. psia lebioda),
Δ KOMOSA MUROWA Ch. murale (daw./lud. mączyniec murowy): W niektórych krajach
używano nasion komosy murowej do wypiekania chleba – tzw. rosyjski chleb głodowy.
ANIOŁ-SZCZĘŚ. Archeofity 91.
Δ KOMOSA OŚCISTA Ch. aristatum,
Δ KOMOSA STRZAŁKOWATA Ch. bonus-henricus (daw./lud. dobry Henryczek, gęsia stopa,
komosa, kumosa, lebioda, mączyniec, psia lebioda, żminda strzałkowata),
Δ KOMOSA SZYPUŁOWA Ch. pedunculare,
Δ KOMOSA ŚMIERDZĄCA Ch. schraderanum,
Δ KOMOSA TRÓJKĄTNA Ch. urbicum: Komosa trójkątna jest nitrofilnym gatunkiem
ruderalnym, preferującym siedliska żyzne z glebami gliniastymi lub piaszczystymi, zasobnymi w
azot. ANIOŁ-SZCZĘŚ. Archeofity 4969.
Δ KOMOSA WIELKOLISTNA Ch. hybridum (in. k. klonolistna, k. wielkoliściowa, k.
zielona; daw./lud. mączyniec wielkolistny, świnimórd),
Δ KOMOSA WONNA Ch. botrys (in. k. lepka),
Δ KOMOSA WZNIESIONA Ch. strictum (in. k. prążkowana, k. sztywna),
Δ KOMOSA ZIELONA Ch. suecicum.

  • 1

© Copyright 1990-2024 Grzegorz Bobrowicz. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zdjęć i treści wymaga pisemnej zgody autora.

Powrót do góry