To Top

„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej

Zakres tematyczny Słownika:

  • nazwy gatunków roślin Polski – dzikich i zadomowionych, m.in. grzybów, porostów, mszaków, paprotników, roślin nasiennych;
  • nazwy gatunków zwierząt Polski – dzikich i zadomowionych, m.in. mięczaków, stawonogów, kręgowców;
  • nazwy części roślin i zwierząt;
  • głosy zwierząt;
  • nazwy środowisk przyrodniczych, zbiorowisk roślinnych;
  • nazwy rzeźby terenu, wód, gleb; określenia miejsc w terenie itp.;
  • nazwy używane w leśnictwie dotyczące lasów, ich części itp.;
  • nazwy łowieckie dotyczące zwierząt, sposobów ich wabienia i in.;
  • nazwy używane w wędkarstwie dotyczące wód, ich fragmentów i in.;
  • nazwy używane w rolnictwie dotyczące obszarów rolnych, ich fragmentów i in.;
  • nazwy meteorologiczne, m.in. stany pogody, zjawiska na niebie itp.;
  • nazwy pór roku, miesięcy, pór dnia.

Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.

Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł

Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej

BARCZATKA entom. <nazwa krajowych gatunków motyli z rodziny barczatkowatych Lasiocampidae>:
Δ BARCZATKA BORÓWCZANKA Phyllodesma ilicifolia,
Δ BARCZATKA CHOCHOŁÓWKA Gastropacha populifolia,
Δ BARCZATKA DĘBOLISTNA G. quercifolia (in. b. namiotówka),
Δ BARCZATKA DĘBÓWKA Lasiocampa quercus (daw./lud. prządka dębówka),
Δ BARCZATKA FRANKOŃSKA Malacosoma franconica,
Δ BARCZATKA GŁOGOWICA Trichiura crataegi,
Δ BARCZATKA KATAKS Eriogaster catax,
Δ BARCZATKA KONICZYNÓWKA Lasiocampa trifolii,
Δ BARCZATKA MALINÓWKA Macrothylacia rubi (daw./lud. prządka wrzosowa),
Δ BARCZATKA MIESIĘCZNICA Cosmotriche lunigera,
Δ BARCZATKA NAPÓJKA Euthrix potatoria (in. b. napojka; daw./lud. jednorożec),
Δ BARCZATKA OSICZANKA Phyllodesma tremulifolia,
Δ BARCZATKA OSINÓWKA Poecilocampa populi (daw./lud. prządka osinówka),
Δ BARCZATKA PIERŚCIENICA Malacosoma neustria (in. b. pierścieniówka; daw./lud. babka, pierścienica, p. nadrzewka, pierścieniówka, prządka pierścieniówka),
Δ BARCZATKA PUCHOWICA Eriogaster lanestris,
Δ BARCZATKA RYMIKOLA E. rimicola,
Δ BARCZATKA SOSNÓWKA Dendrolimus pini (in. b. s. omszona; daw./lud. sosnówka): Barczatka sosnówka jest okazałą ćmą o tłustym odwłoku – ma ona skłonność do częstych masowych pojawów, mogących wyrządzić nieobliczalne szkody. KOEH. Ścieżka 64.
Δ BARCZATKA ŚLIWIENICA Odonestis pruni,
Δ BARCZATKA WILCZOMLECZÓWKA Malacosoma castrensis

  • 1

© Copyright 1990-2024 Grzegorz Bobrowicz. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zdjęć i treści wymaga pisemnej zgody autora.

Powrót do góry