KAMPANULA p. dzwonek: Gdzieniegdzie bujały proste i wysokie łodygi kampanuli, mające, zda się, tuż, tuż, przy najlżejszym powiewie, w delikatne liliowe dzwonki uderzyć. (…) W letnie wieczory wysmukłe kampanule, tknięte powietrzną pieszczotą, uderzą w liliowe dzwonki na pacierz żałobny. ORZESZ. Niemen. 208. • Kępy glistownika, miodunki leśnej i dzwonki kampanuli ustroiły samotny zakątek. GOŹ. Loty 49.