PANCERZ łow. <u ptaków: upierzenie wyróżniające się barwą i/lub połyskiem, zwłaszcza
głuszca i cietrzewia; in. płaszcz>: Przy pierwszych zgrzewkach wiosennych po borach,
niedostępnych bielach i wrzosowiskach wykuwają swoje hejnały pogańskie głuszce
czerwonobrewe i skrzą się słonecznemi iskrami czarnych pancerzy. OSSEN. Puszcze 177. •
Stary kogut [głuszca] spłynął na ziemię, rozpuścił wachlarz i chodził po śniegu majestatycznie,
dumnie, godnie, kreśląc na nim bruzdy opuszczonymi skrzydłami… Puszył się przy tym jak
indor, błyskał złotozielonym pancerzem lśniącej piersi, wzdymał szyję i dreptał gniewnie. EJS.
Puszcza 45/1.