KREŚLIĆ łow. <o głuszcach, cietrzewiach i dropiach w początkowym okresie toków: chodzić po ziemi z rozłożonym wachlarzem i opuszczonymi lotami, ryjąc nimi bruzdy w śniegu lub ziemi; daw. cechować>: Najstarszy tokowik [głuszec], gdy słońce mocniej przygrzeje, rozpuściwszy wachlarz i pokręciwszy siętrochę na gałęzi, zlatuje na ziemię. Tu już rozpuszcza skrzydła i chodzi po śniegu. Głuszec „kreśli”, jak o tym głosi terminologia myśliwska. I rzeczywiście, obok śladów ptaka, widzimy od piór ze skrzydeł trzy duże bruzdy na śniegu. Za starym po kolei zlatują na ziemie i młode koguty, a w krótkim czasie cały chór późniejszych śpiewaków w dnie słoneczne jest zajęty kreśleniem śniegu i obiorem na tokowisku swych przyszłych stanowisk. (…) Stare koguty, w poczuciu własnej przewagi, kreślą śnieg stale w jednym miejscu, młodzież zaś z różnych stron tylko do nich się zbliża. ŚWIĘT. BOL. Głusz. 25. • Jeżeli na ziemi leży jeszcze śnieg, a największe nasilenie toków [głuszców] odbywa się właśnie w okresie tajania śniegu, pozostają na nim nie tylko ślady nóg, lecz również z każdej strony jakby trzy kreski, pochodzące od rozpostartych skrzydeł. Myśliwi nazywają tę część toków kreśleniem. jeżeli podczas kreślenia spotykają się dwa samce, wywiązuje się walka. SOKOŁ. Ptaki II, 173.