GLON
1. zwykle w lm glony <duża grupa przeważnie samożywnych, wodnych roślin zarodnikowych>:
Potok zarosły glonami miękko i cicho szemrał spowity w liście kaczeńca i podbiałów.
WITKIEW. S. Utwory. cyt. SD.
2a. gw. <niektóre rośliny wodne>: „Glony – porosty wodne przy źródliskach”. „Wodorosty, tak
zwane ‘trzęsidła’, lud zowie glonem” KARŁ. SGP II, 80.
2b. lud. wad. żyw. p. klon w zn. 1a.
3. gw. <muł>