GĄGOŁ ornit. <Bucephala clangula, ptak z rodziny kaczkowatych Anatidae, w Polsce lęgowy, przelotny i zimujący (in. g. krzykliwy, g. właściwy; daw./lud. gągół, gogoł, g. właściwy, hohol, hohola, kaczka głośna, k. krzykliwa, k. zimowa, zimówka)>: Gągoł jest w porównaniu z innymi grążycami bardzo ruchliwy i zaczepny. SOKOŁ. Ptaki II, 465. • Młode gągoły bez wahania wyskakują z dziupli i zwykle bez żadnych obrażeń lądują na miękkim leśnym runie. KUP.-KON. Ścieżki 115. • W dziuplach starych drzew nad brzegami gniazduje gągoł krzykliwy (…) Wbrew nazwie wcale nie jest wielkim krzykaczem; ludzie ochrzcili go tak niesympatycznie, biorąc łopot jego skrzydeł za głos. MARSZ. Lasy 35. • Ujrzałem błyszczącą, niby wypolerowaną powierzchnię leśnego jeziora (…) błyskającą niby iskrami słońca białymi jak śnieg piersiami pływających gągołów. Kalend. Myś. 1929. cyt. SD