AJER bot. <nazwa roślin>:
Δ AJER, A. TATARSKIE ZIELE p. tatarak zwyczajny: Dopomogły jej w tym z rzadka rozsiane kępy, porosłe ajerem i sitowiem. KARP. Wilk 116. • Kilka kaczek klasnęło ciężkimi kuprami w zimny blat któregoś stawu, podbiegły falki, drgnęły pałki trzcin i szabliste, zwarzone mrozem ajery. KARP. Wilk 157. • Ustalono w bordunach, że nie warto jechać na rozlewiska Issy (…) dlatego, że są zanadto zarośnięte ajerem i łódka ledwo się przepcha. MIŁOSZ. Issa 175. • Liście są czerwone, Issa dymi między zrudziałym ajerem. MIŁOSZ. Issa 252. • W mokrych zagłębieniach gruntu rozrastał się jasnozielony ajer. ORZESZ. Niemen. 122. • Wypływamy wreszcie spod baldachimu nawisłych gałęzi – na świat. (…) Przed nami (…) bujna, wysoka zieleń ajeru. EJS. Przyg. 141. <ukr. ajer z tur. agyr, może z gr. ákoros = tatarak>
Δ AJER gw. grodz. p. kosaciec (żółty).