RASZKA gw. podh. p. rudzik (zwyczajny): Ostry zapach kwiatów, śpiew niezliczonych ptaków, raszek, kosów, wywielg, nad tym ciemnym, szerokim dachem, wszystko to ścigało teraz i szczuło serce widokiem swoim. ŻER. Popioły 115. • Zięby, makolągwy i raszki (…) schodziły na drugi plan. KARP. Szlakiem 37. • W zmurszałym pieńku brzozowym niedaleko krynicy odwiedzał co dzień raszkę siedzącą na jajach. RODZ. Lato 51. • Obok śłowików, pokrzewek, drozdów rozlegają się w lasach głosy zgrabnych raszek czyli rudzików, ciemnoszarych ptaszków z rudopomarąńczową piersią. DYAK. Las 71.