WILGA ornit. WILGA ZWYCZAJNA <Oriolus oriolus, ptak z rodziny wilg Oriolidae, w Polsce lęgowy, przelotny (in. wilga, w. carnożółta, w. pospolita, w. złota, w. żółta; daw./lud. bogumieł, bogumiła, boguwol, boguwola, boguwolo, bogwola, drozd zielonek, d. złotnik, filuga, fijołek, fijółka, fjifiółka, fiołga, gąska, gwizda, kretofija, młynarz, olijnyk, pierol, pirol, sożija, sucho wilijo, świstak, wewielga, wewiga, wielga, wiewielga, wiewilga, wiewiga, wiewiołda, wiewiołga, wilgła, wilgwa, wilgza, wilija, wilk, wiłga, wiłga czarnożółta, wiśniojadka, wiwielga, wiwilga, wiwiłga, wyliga, wywielga, w. wilga, wywielk, wywiełga, wywilga, wywiłga, wywiołda, wywiołga, złotnia, złotnik, złotokos, złotodrozd, zofija, zofijka, zofja, zohija, zosija, zowsija, żafija, żałofija, żofija, żołna, żołwia, żółtaczek, żółtek, żółtobrzuszek, żółty ptak, żywiołga)>: Dawniej sądzono, iż zachwycający głos wilgi jest wyłącznie śpiewem godowym samca. Dziś wiadomo, że podobne dźwięki mogą wydawać także samice. GRASZ. Ptaki 258.