„Słownik polskiego języka przyrodniczego” jest autorskim projektem Grzegorza Bobrowicza. Prace nad słownikiem zostały zapoczątkowane w roku 1990, a od roku 2010 prowadzone są intensywnie. Słownik jest zbiorem wyrazów opisujących dziką przyrodę Polski; głównie w skali makroskopowej (pominięto skalę mikro, budowę wewnętrzną organizmów, procesy fizjologiczne). Obejmuje on nazwy używane obecnie i dawniej, w tym gwarowe i ludowe. Słownik adresowany jest do wszystkich którym bliska jest dzika przyroda Polski. Więcej
Zakres tematyczny Słownika:
Obecnie w Słowniku znalazły się między innymi w dużej części kompletne nazwy gatunków takich grup systematycznych, jak: grzyby, porosty, paprotniki, rośliny nasienne; chrząszcze (część), motyle (część), prostoskrzydłe, ważki, mięczaki, minogi, ryby, ptaki. W przygotowaniu mszaki; pajęczaki, owady (pozostałe grupy), wije, skorupiaki, płazy, gady, ssaki.
Prezentowana część Słownika liczy około 15 tysięcy haseł. Docelowo szacuję, że objętość Słownika sięgnie około 50 tysięcy haseł. Na razie pozostawiam otwartą kwestię cytatów do poszczególnych haseł. Do niektórych haseł je zamieszczam; zwłaszcza cytaty nawiązujące do pochodzenia nazwy. Wykaz źródeł
Zapraszam wszystkich miłośników polskiego języka przyrodniczego do dzielenia się swoimi uwagami na temat Słownika lub poszczególnych jego haseł. Mniej
CZYREŃ
1a. mikol. <nazwa grzybów z rodziny szczeciniakowatych Hymenochaetaceae>:
Δ CZYREŃ BRĄZOWOŻÓŁTY Phellinus viticola (in. cz. brunatnożółty, cz. izabelowaty),
Δ CZYREŃ BUKOWY Ph. nigricans,
Δ CZYREŃ CIEMNORDZAWY Ph. ferrugineofuscus,
Δ CZYREŃ CZARNOLINIOWY Ph. nigrolimitatus (in. cz. czarnoznaczony),
Δ CZYREŃ DĘBOWY Ph. robustus,
Δ CZYREŃ GĄBCZASTY Ph. contiguus (daw. huba przylegajaca, porak zwarty),
Δ CZYREŃ GŁADKI Ph. laevigatus,
Δ CZYREŃ JABŁONIOWO-OLSZOWY Ph. alni,
Δ CZYREŃ JODŁOWY Ph. hartigii (in. cz. Hartiga),
Δ CZYREŃ KOSMATY Ph. torulosus,
Δ CZYREŃ MODRZEWIOWY Ph. niemelaei,
Δ CZYREŃ MUSZLOWY Ph. conchatus (daw. czyr muszlowaty, huba muszlowa),
Δ CZYREŃ OGNIOWY Ph. igniarius (daw. czyr ogniowy, huba nieprawdziwa twarda, h.
ogniowa, h. twarda, h. wierzbowa, żagiew ogniowa, ż. płomienna),
Δ CZYREŃ OSIKOWY Ph. tremulae,
Δ CZYREŃ RDZAWY Ph. ferruginosus (daw. korkowiec rdzawy),
Δ CZYREŃ ROKITNIKOWY Ph. hippophaeicola,
Δ CZYREŃ ROZPOSTARTY Ph. punctatus (in. cz. kropkowany),
Δ CZYREŃ SOSNOWY Ph. pini (daw. huba sosnowa, wrośniak sosnowy),
Δ CZYREŃ ŚLIWOWY Ph. pomaceus (daw. huba płotowa),
Δ CZYREŃ ŚWIERKOWY Ph. chrysoloma (in. cz. sosnowy odm. świerkowa),
Δ CZYREŃ TOPOLOWY Ph. populicola,
Δ CZYREŃ WĄSKOSZCZECINKOWY Ph. lundellii,
Δ CZYREŃ ŻELAZISTY Ph. ferreus.
1b. mikol. CZYREŃ PORZECZKOWY p. czyrenica porzeczkowa.
Najnowsze komentarze